Ahad, Disember 16, 2007

Permulaan Dari Secawan Kopi

(Cerita ini diambil dari blog lama saya...proses pemindahan isi blog lama. SEKIAN)

Malam ni aku rasa bosan, so aku nak mengarang satu karangan yg aku rasa seronok bagi diri aku. Masa kecil2 dulu, aku penah tgk satu cerita yg agak sosfikated bagi diri aku masa tu (masa tu umur 11 tahun, berat gak cerita tu) tajuk cite tu "A Cup Of Coffee". Ceritanya pasal seorang yg anggap dirinya xda masa depan dlm bidang baseball. Satu hari die pergi coffee house sebab tension, tgh2 lepak kat dalam tu, dtglah seorg yg agak berumur nak duduk kat kerusi depan die. Mamat ni dgn baiknya belanja si org tua ni secawan kopi. Simple kan? dr situ diaorg berkenalan, sembang sampai bab2 yg serius. Rupa2nya org tua tu manager baseball team. Lepas tu korg pandai2 la agak cite ni....

So, aku wat kesimpulan, sebab secawan kopi manusia boleh berkawan, sebab kopi juga manusia melacurkan diri (ni dulu2 la, ada sebabnya), sebab kopi gak manusia mudah marah!! Bapak aku ckp (ni masa dia tgh belek2 kayu golf, aku x suka main golf walaupun sukan terkaya kat dunia), kalo nak dapatkan bisnes, dr secawan kopi boleh untung berlipat2 ganda tp bapak aku menambah kalo nak dpt bisnes lagi besar gi lah padang golf, kat situ urus niaga berbilion ringgit ada kat situ. Kawan bapak aku pun ckp mcm tu, dia sanggup belanja kopi Sturbucks (korg taulah harga dia bapa) sebab nak dpt kontrak. Kopi...kopi...kat belakang umah atuk aku ada ladang kopi. Kalo balik kampung cuti semester kena tolong atuk aku. Tapi tu suma dah kenangan. Aku dah kat Korea, so xda lah selalu balik kampung. Mungkin kalo balik Malaysia nnt aku nak balik kampung duduk lama2. Sebab aku nak guna balik bhs jawa aku, nak tgk ladang atuk aku (dgr cite byk pokok durian lama dah ditebang), nak blaja balik ilmu tajwid ngan nenek depan umah nenek aku, nak naik basikal Raleigh (zaman Jepunnya) kepunyaan moyang aku round kampung...apsal aku melalut ni???

Kopi mmg byk kenangan ngan aku sebenarnya. Hidup aku ngan kengkwan aku masa kat MRSM dulu. Masa aku nak belah lepas abis kertas Akaun, aku ajak minum petang kali terakhir (minum petang mmg best kalo warden xda, kalo ada kena sebat suruh gi surau awal). Masa kali terakhir, aku minum kopi, pahit , kopi kisar (kat Muar mmg senang nak dpt kopi kisar sendiri nyer). Tu lah masa kitaorg gelak ketawa, kali terakhir, memakai kemeja putih digosok kemas ditambah lagi tali leher merah ada tulisan 'mrsm'. Korang penah kenal roti yg keras2 giler babeng, patah gigi gak kalo makan. Aku suka makan roti tu ngan kopi panas, kat umah sendiri x penah r. Selalu aku wat lepas solat terawih kat kampung (kampung lagi). Layan giler, time tu la masa keemasan utk bercakap bhs jawa menggunakan vocab2 yg agak payah. Hahaha..

Aku ngan kopi mmg susah nak dibezakan. Ntah la, org kata minum byk2 leh migrain. Aku kalo makan kat restoran kat malaysia aku mesti mintak Nescafe Ais. Sebenarnya tajuk blog aku xda kaitan ngan cite aku..kah kah kah...Disebabkan kopi ni mmg tajuk menarik dibincang, aku tanpa berfikir panjang tajuk Yongu Balphyo aku...KOPI....

5 ulasan:

Tanpa Nama berkata...

cayala..aku pon suke kopi kat mrsm muo tu walaupon kengkadang pahit..
teringat kat makcik paling popular kat DS...
kah kah kah

Tanpa Nama berkata...

ahahahaha,,,,
kakakaka...pundek r...kopi jerkkk.
tp mmg r byk gak kngn aku mse minum kopi......
tp skunk x lg coz ak dh xsuke mnm kopi...
oh yerrr...MAKCIK IDONG KEM SLM KT KO!!!!muahahhahahaha

Tanpa Nama berkata...

peh kutok makcik idong tuh...
MAKCIK DORANG KUTOK MAKCIK!!

DandelinoiD berkata...
Ulasan ini telah dialihkan keluar oleh pengarang.
Tanpa Nama berkata...

Hahahaah......kopi nye pasal...kenapa wes orak kerasan ker kat sana ? terasa nak balik ker ??

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...